Reisverslag: Een week in de Werelddorpen in Tanzania

Je leest het reisverslag van Constance.

Het is de start van een bijzondere week in de Werelddorpen. Die middag brengen we door in het trainingscentrum en het kinderdag verblijf in Kisarawe net buiten Dar es Salaam. beide gelegen in hetzelfde gebouw. Hoewel het zondag is en de kinderen van het kinderdag verblijf niet aanwezig zijn, worden we hartelijk verwelkomd door de 55 jonge vrouwen van het trainingscentrum. Deze vrouwen bouwen aan een betere toekomst – ze volgen een zes maanden durende interne beroepsopleiding tot kok, bakker of naaister elektrotechnicus. Daarnaast krijgen ze Engels les en leren ze hoe ze een eigen bedrijf kunnen opzetten en leiden. Bij aankomst staan ze te zingen en dansen. Het is een heel mooi moment.

We lopen langs de klaslokalen van de kinderen en de keuken op de beneden verdieping. Op de bovenverdiepingen bevinden zich de slaapzalen voor de jonge vrouwen die hier wonen tijdens hun opleiding. Buiten het trainingscentrum bevindt zich de bakkerij die een aantal vrouwen zelf leiden. Hier worden de producten gebakken door twee voormalige trainees die hun eigen bedrijf zijn gestart. Dit was een moment van trots – het bewijs dat deze opleiding niet alleen vaardigheden overbrengt, maar ook levens verandert.

Tijdens ons verblijf in Dodoma brachten we meerdere huisbezoeken aan families van de jongens uit het Werelddorp. We zagen met eigen ogen de omstandigheden waarin veel van hen opgroeiden – schrijnende situaties die je raken. Eén verhaal blijft me bijzonder bij: dat van een jongen die zijn beide ouders is verloren. Zijn oudste zus, zelf pas 20 jaar oud, zorgt nu in haar eentje voor haar broertjes en zusjes. In de kleine, eenvoudige hut zonder stromend water, geen elektriciteit moeten de broers en zussen leven. Het was een confronterende, emotionele ervaring. Door deze bezoeken begrijpen we beter waar de kinderen vandaan komen en waarom het Werelddorp voor hen letterlijk het verschil tussen overleven en leven betekent.
Dit soort verhalen breken je hart, maar tegelijkertijd maakt het duidelijk waarom deze kinderen een kans verdienen – een kans die hen niet alleen overleeft, maar hen een toekomst biedt. Het besef dat zij niet alleen moeten worstelen met hun verleden, maar ook met hun toekomst, raakt me diep.

Het raakt me diep om de huizen van de kinderen te zien en de omstandigheden waarin hun families leven. We bezoeken enkele huizen waar de kinderen vandaan komen, en dat maakt de missie van de Werelddorpen nog duidelijker. Het is niet zomaar een plek – het is een kans voor deze kinderen om een andere toekomst op te bouwen. De pijn, het verlies en de strijd die zij al hebben doorgemaakt, maakt de steun die ze krijgen hier in de Werelddorpen zo waardevol. Ik realiseer me meer dan ooit waarom deze projecten zo hard nodig zijn.

Op dinsdag 25 maart vierden de Zusters van Maria in Tanzania de feestelijke opening van een nieuwe slaapzaal en sportzaal in het Werelddorp in Dodoma (Jongensdorp Dodoma). De hele dag stond in het teken van trots, dankbaarheid en toekomstvisie. De ceremonie werd bijgewoond door eregasten waaronder de Tanzaniaanse minister van Onderwijs, prof. Adolf Mkenda, aartsbisschop Beatus Kinyaiya, kardinaal Protase Rugambwa en een vertegenwoordiger van de vicepresident van Tanzania.

Het Werelddorp in Dodoma biedt gratis, kwalitatief hoogstaand middelbaar en beroepsonderwijs aan de armste jongens uit heel Tanzania. De school wordt mogelijk gemaakt dankzij de steun van donateurs uit Nederland en andere delen van de wereld. Het is inmiddels het vierde humanitaire onderwijsproject van de Zusters van Maria in Tanzania, naast Kisarawe Meisjesdorp, Kiluvya Kinderdagverblijf en het opleidingscentrum voor jonge vrouwen nabij Dar es Salaam.

Tijdens de ceremonie spraken meerdere hoogwaardigheidsbekleders hun bewondering uit voor het werk van de Zusters. Aartsbisschop Kinyaiya deelde:

“Toen ik hier vandaag kwam, was ik verbaasd en verrast om dat gebouw te zien. De laatste keer dat ik hier was, was het slechts een leeg veld. Het lijkt alsof het gebouw uit de hemel is gevallen. Zusters, jullie hebben iets wonderbaarlijks gedaan. En zo’n prachtige school zou normaal gesproken alleen toegankelijk zijn voor kinderen uit zeer rijke families. Maar dit is een school voor de armsten der armen.”

De jongens zelf maakten de ceremonie compleet met zang en dans – hun energie en enthousiasme maakten de ceremonie af. Dodoma Jongensdorp opende haar deuren in september 2023 met 175 jongens. In januari 2025 zijn daar 201 nieuwe jongens bijgekomen. De bouw gaat nog altijd door, en uiteindelijk zal het Werelddorp plaats bieden aan meer dan 1.000 jongens.

Aan het einde van de dag namen mijn Britse collega Carey en ik interviews af met enkele jongens. Hun verhalen en dromen gaven de dag nóg meer betekenis. Wat hier wordt opgebouwd, is niet zomaar een school – het is een stap naar een betere toekomst.

Onze laatste dag in Tanzania begon in het Jongensdorp, waar we een bijzonder bezoek brachten aan de bakkerij op het terrein van het Jongensdorp. Deze bakkerij is mogelijk gemaakt dankzij de genereuze steun van donateurs, met als doel niet alleen voldoende brood te bakken voor alle jongens in het Werelddorp, maar ook om de omliggende gemeenschap te helpen. Dagelijks worden hier broden gebakken en wekelijks gratis uitgedeeld aan arme families in de buurt – een prachtig voorbeeld van hoe het Werelddorp ook buiten haar eigen muren impact maakt.

Later die ochtend gingen we mee met het uitdelen van brood bij een nabijgelegen staatschool, waar maar liefst 140 kinderen in één klaslokaal zitten. Het contrast met het onderwijs in het Werelddorp was schrijnend, en tegelijkertijd bevestigde het de waarde van wat hier wordt opgebouwd.

’s Middags reisden we terug naar Dar es Salaam en brachten we nog een kort, maar waardevol bezoek aan het Meisjesdorp. De meisjes verwelkomden ons vol enthousiasme met zang en dans. Daarna volgden gesprekken die me diep raakten – ze vertelden open over hun leven, hun dromen en hun toekomstdromen. Sommige meisjes staan op het punt om hun eindexamens te doen, nadat ze in 2019 begonnen in het Werelddorp, het jaar waarin het opende. Ik wenste ze alle succes toe. Hun kracht, ambitie en hoop waren het mooiste afscheid dat ik me kon wensen. Deze gesprekken met de kinderen – hun verhalen, hun lach, hun veerkracht – waren voor mij het meest waardevolle van de hele reis.

Wat deze reis voor mij bijzonder maakte, waren de gesprekken met de kinderen in de Werelddorpen. De kracht, de vastberadenheid en de hoop die zij uitstralen, zijn onvergetelijk. De Werelddorpen bieden niet alleen een thuis, maar geven deze kinderen de kans om hun eigen toekomst vorm te geven. De verhalen van de kinderen, de tranen en de lachmomenten zullen voor altijd bij me blijven.

De Werelddorpen zijn van onschatbare waarde, en het is belangrijk dat we blijven investeren in de toekomst van deze kinderen.